MAM DOŁA

Vancouver 30.11.2012

Otrzymałyśmy od Sądu Najwyższego odmowę w/s statusu uchodźcy. Czekamy na powiadomienie o deportacji. Kiedy nadejdzie, złożymy kolejne odwołanie.

Byłyśmy u członka parlamentu Don'a Davies'a prosiłyśmy o list popierający sprawę naszego statusu humanitarnego i o przyspieszenie rozpatrzenia go. Davies obiecał napisać i wysłać to pismo do zastępcy ministra emigracji. Andy również napisał bardzo poruszający list o mnie. Mówi, że mogli się o to, żebyśmy z Mamą zostały w Kanadzie...

Ze wszystkich sił staram się nie myśleć o złych rzeczach. Ale i tak od wtorku mam doła... dobrze, że jest Andy, tzn. taniec! Taniec jest moją ucieczką od złych myśli ...

Dowiedziałam się od Andy'ego, że na zawodach w kategorii taniec trener + uczeń (czyli w naszej) można tańczyć wszystkie 10 Tańców. To dla mnie niesamowita motywacja!

MOJA ULUBIONA RUMBA

Do tej piosenki tańczymy z Andy'm naszą rumbę.

RUMBA NA ŚNIEŻNYM BALU

Vancouver 21.11.2012

Pracujemy z Andy'm nad Rumbą. Ten taniec jest połączeniem namiętności i czułości w idealnych proporcjach. Nasza Rumba będzie przepiękna! Wiele elementów choreografii wymyśliłam sama, a on to zaakceptował.

27 stycznia 2013 odbędzie się Snow Ball Classic http://www.snowballclassic.com/

O tym, że zatańczymy w SB dowiedziałam się dopiero dziś, bo nie mam pieniędzy na wpisowe, a Andy nie jest jego organizatorem, więc nie może mi zapewnić darmowego wejścia, ale znajoma obiecała mi pomoc finansową, specjalnie na ten bal.

DYPLOM I OCENY SĘDZIÓW

REAKCJA PUBLICZNOŚCI

Vancouver 11.12.2012

Wczoraj, kiedy byliśmy na oślepiającym turnieju Top Latin, na którym okazało się, że wielu mnie pamięta. Podchodziło mnie wiele osób, w tym dwóch sędziów, którzy powiedzieli, że bardzo im się podobał nasz taniec. Nie spodziewałam się tak pozytywnej reakcji publiczności i sędziów. Na danym etapie, to jest dla mnie ważniejsze niż medal. Dzisiaj byłam w Grand Ballroo, by trochę pomóc w sprzątaniu. On SAM pomógł mi zdjąć kurtkę... Jest oczywistym fakt, że ciężkiej pracy nie wykonam, więc zostałam poproszona, aby posortować numerki, które wisiały podczas balu na krzesłach. Zrobiłam tyle, ile mogłam zrobić w dwie i pół godziny do przyjazdu samochodu. Myślę jednak, że Andy i jego pracownicy byli zadowoleni, że zaproponowałam pomoc i że przyjechałam jak obiecałam. U niego tam dzisiaj była cała armia wolontariuszy, szybko sobie poradzą! Podziwiam jego energię. Pracuje chyba po 18 godzin, 7 dni w tygodniu, a nawet organizuje, przez 3 dni prowadzi Grand Ball, gdzie przez jeden dzień tańczy z różnymi partnerkami – uczennicami do różnych choreografij... Skąd czerpie siły? Przy okazji, wczoraj, zajęła pierwsze miejsce para z Hiszpanii. Na samym początku turnieju ich "wytypowałam". Nie można było  oderwać się od nich. Gorąca krew wiele znaczy ;D

O MOIM PIERWSZYM POKAZIE

Vancouver 11.11.2012

Wczoraj miałam pierwszy pokaz tańca w Kanadzie. Po raz pierwszy po wielu latach przerwy. Tańczyliśmy z Andy'm na Grand Ball w bloku pokazów, który odbył się po godz. 13, pomiędzy zawodami amatorów, a turniejem tancerzy profesjonalnych. Byłam tak bardzo zdenerwowana i spięta, że nie pomogło rozciąganie mięśni tuż przed wyjściem na parkiet, więc podczas pokazu „złapała” mnie spastyka i niektóre elementy robiłam za wolno, a inne za szybko. Kiedy skończyliśmy, moje serce biło tak, że gotowe było wyskoczyć. Po półgodzinie okazało się, że sędziowie wybrali z bodajże sześciu, cztery najlepsze pokazy i że mamy wyjść na parkiet jeszcze raz, po godzinie 20. Ze względu na Hope'a [karmienie i spacer] wróciłyśmy z Mamą z Alexem, znajomym, który nas przywiózł, do domu. A już po 18 ej. Jechałyśmy z Romanem znów na Grand Ball. Tym razem spastyka była trochę mniejsza, ale i tak narobiłam mnóstwo błędów. Ale kiedy już kończyliśmy pokaz, publiczność oklaskiwała nas coraz głośniej i nagle... ludzie zaczęli wstawać nie ustawiając klaskać! Tylko raz przeżyłam coś takiego. Na Międzynarodowym Festival de Salsa u Jose Torresa. Ale to było w Polsce, co innego jest, gdy ludzie tak reagują w ''obcym'' kraju...

Dziś wieczorem jedziemy z Mamą oglądać Top Latin, czyli najlepsze pary w Tańcach Latynoamerykańskich. 

Zdjęcia z pokazu:  
  

Publiczność - owacje na stojąco

Sędziowie

Zaproszenie do zdjecia

Z Moją dumną Mamą

Miejsce parkingowe specjalnie dla mnie [karteczka z moim nazwiskiem] na dzień, w którym tańczyłam

 Video z ostatniego przed pokazem treningu:

 

PLAN NA NADCHODZĄCY TYDZIEŃ

Vancouver 02.11.2012


Wczoraj wieczorem dostałam od Andy'ego maila. Napisał, że w dzień naszego pokazu zarezerwuje miejsce na parkingu obok bocznego wejścia do Grand Ballroom specjalnie dla samochodu naszego z Mamą znajomego, który nas przywiezie, żebym nie musiała przedzierać się przez tłumy. W ciągu tych dwóch dni turniejowych będzie tam około 500 osób. Jako organizator, Andy myśli o wszystkim, nawet o mnie...
Dzisiaj, kiedy Mamy nie było w domu, przyszedł pracownik z Motion zamontować dla mnie uchwyt w łazience (te, co zostały po poprzednich mieszkańcach, są nie całkiem wygodne.) Mama wróciła, kiedy ten człowiek już kończył pracę. Musiałam tylko podpisać papier, że wykonał swoją pracę. Była zdziwiona i zapytała, dlaczego bez uprzedzenia, a ja na to, że z uprzedzeniem i że wszystko pod kontrolą. Na jej pytanie: ale jak to? Odpowiedziałam, że przez korespondencję mailową [która zamieniła rozmowę telefoniczną] z Motion.


Plan na nadchodzący tydzień: w poniedziałek i czwartek treningi, we wtorek odnawianie wózka w Motion – przyjadą po niego sami, a mnie wypożyczą inny na ten dzień. W środę rano przyjedzie kobieta z organizacji zajmującej się rehabilitacją o/n. Zainteresowała się moim zaproszeniem na nasz pokaz. Dam jej dwa kupony na bilety, które mi zostały. W piątek fryzjer. W sobotę MÓJ WIELKI POWRÓT NA PARKIET! W niedzielę jadę oglądać turniej Tańców Latynoamerykańskich. Wrócę do domu po 23 ej. A następnego dnia trening. Zaczniemy Rumbę. Już wymyśliłam kilka elementów choreografii, ale zobaczymy, co powie Andy...